ΑΡΓΟΛΙΔΑ.TV  του Άγγελου Δρίτσα
ΔΗΜΟΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αναβιώνουν την Τσέτα στο Πόρτο Χέλι και τιμούν τη θάλασσα και τους ψαράδες

Η καθιερωμένη γιορτή του Πόρτο Χελίου που «ακουμπά γερά» στην παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα ενός τόπου που αγαπά την θάλασσα και τιμά τους ψαράδες!

Σας περιμένουμε για να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο, να γίνουμε μια παρέα, να ακούσουμε την ιστορία, να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε!

Διατηρούμε με σεβασμό τον πολιτισμό και κρατάμε την Ερμιονίδα ψηλά, εκεί ακριβώς που της αξίζει!

Αν είσαι λάτρης της παράδοσης, έλα να γυρίσουμε τον χρόνο και να σε μεταφέρουμε μισό αιώνα πίσω, τότε που στήνονταν γιορτή, την μέρα που γύριζαν οι ψαράδες μας από το ψάρεμα με την Τσέτα, ύστερα από πολύμηνη απουσία. Η Τσέτα ήταν ένας πλωτός συνεταιρισμός που τον αποτελούσαν πολλές βάρκες (12-17)

και ένα μηχανοκίνητο καΐκι ,η ψαροπούλα (συνήθως τύπου τρεχαντήρι) . Η ψαροπούλα ήταν το μεγάλο σκάφος, που τραβούσε τις υπόλοιπες βάρκες στο ταξίδι , με ένα ιδιαίτερο τρόπο και σχηματισμό ,το λεγόμενο “Ψαροκόκαλο”. Κάθε Τσέτα αποτελούνταν περίπου από 25-35ατομα. Όλες οι βάρκες ήταν χωρίς μηχανή ,μόνο με κουπιά . Μέσα σε κάθε βάρκα υπήρχαν δυο άτομα τα οποία ήταν τα ίδια και κατά το ψάρεμα της Τσέτας .

Το ‘’αφεντικό’’ και ο ‘’σύντροφος’’. Το αφεντικό είχε στην εποπτεία του την σωστή και καλή πλοήγηση της βάρκας κατά την διάρκεια όλης της διαδρομής -προς και από- τα μέρη της Ελλάδας που κατευθυνόταν η Τσέτα . Αυτός που τραβούσε κουπί, δηλαδή το ‘’αφεντικό’’ ήταν συνήθως από το Πορτοχέλι και ο ‘’σύντροφος’’, ήταν από το Κρανίδι. Και τα δύο άτομα είχαν μια
πολύ δύσκολη εργασία να πραγματοποιήσουν και έπρεπε να είναι συντονισμένοι με τις υπόλοιπες βάρκες κατά την διάρκεια του ψαρέματος.

Έφευγαν μετά του Αϊ-Γιάννη στις 10 Ιανουαρίου και επέστρεφαν των Αγίων Αποστόλων στις 30 Ιουνίου. Αυτό γίνονταν μεταπολεμικά μέχρι το 1958. Μετά το καλοκαίρι πήγαιναν από τις 30 Αυγούστου και ερχόντουσαν παραμονές Χριστουγέννων ή του Αγ. Ανδρέα. Απαραίτητος ήταν ο αγιασμός των καϊκιών και των πληρωμάτων όταν φεύγαμε για ταξίδι .Τα μέρη που πηγαίναμε συνήθως ήταν οι Κυκλάδες . Αλλά και σε όλη την Ελλάδα από το Άγιον-Όρος μέχρι την Κρήτη και από τα Επτάνησα μέχρι τα Δωδεκάνησα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ

Εκπληκτικές δημιουργίες με το δαφνοστεφανωμένο Ελληνικό Εθνόσημο.

AGGELOS DRITSAS

Εκδήλωση του 1ου Λυκείου Ναυπλίου για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

AGGELOS DRITSAS

Συνελήφθησαν τρία άτομα για παράβαση της νομοθεσίας περί φωτοβολίδων και πυροτεχνημάτων

AGGELOS DRITSAS

Απολλώνειος Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκακίων

AGGELOS DRITSAS

Από την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Αθλητικού Ομίλου Ερμιονίδας.

AGGELOS DRITSAS

Το 5ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπλίου σε συνεργασία με τον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας Ναυπλίου

AGGELOS DRITSAS

 Καράπαυλος :Το πιάνο που θα είναι σε λίγες μέρες στο Γηροκομείο Ναυπλίου.

AGGELOS DRITSAS

Τ.Χρόνης: Η Τραχεια, το Κολιακι και οι μικρότεροι οικισμοί ήταν πάντοτε ένα κύτταρο επιχειρηματικότητας και πρωτογενούς παραγωγής

AGGELOS DRITSAS

Ήττα του Πανναυπλιακού με 2-0 από τον Παναιγιάλειο

AGGELOS DRITSAS

Σε κάθε σημείο του, στο κέντρο και στα χωριά μας, για όλους τους πολίτες

AGGELOS DRITSAS

Το χαλάζι της 10ης Νοεμβρίου έπληξε ελιές, μανταρίνια και πορτοκάλια στην Αργολίδα

AGGELOS DRITSAS

Μυκήνες και Επίδαυρος στα ταξίδια περιπέτειας για τουρίστες της Βόρειας Αμερικής

AGGELOS DRITSAS