Τα γεγονότα έρχονται το ένα μετά το άλλο.
¬ Ηλεκτρολόγος, εμφανίστηκε και απαίτησε τα (όντως) δεδουλευμένα λεφτά του από τον Δήμο Ναυπλιέων (όπου το Ταμείο είναι μείον). Παρουσίασε 9 τιμολόγια συνολικής αξίας περίπου 90.000 ευρώ, κομμένα όλα ένα μήνα μετά τις εκλογές (!!!!) την ίδια ημερομηνία στις 21-11-2023, αλλά δεν υπήρχε πουθενά υπογεγραμμένη σύμβαση έργου…
¬ Στην οδό Αιγίου έχει σταματήσει η ανάπλαση. Ας ελπίσουμε ότι θα δοθεί παράταση γιατί αλλιώς και τα έργα δεν θα τελειώσουν και το χρέος του Δήμου θα αυξηθεί (και εννοείται, ότι εμείς τότε θα το πληρώσουμε όλο το ποσό… 1.800.000 ευρώ).
¬ Στην οδό Άργους, με το επιχείρημα ότι θα αυξηθεί η εμπορικότητα του δρόμου, στενεύουν τις λωρίδες διέλευσης των οχημάτων, με αποτέλεσμα την δημιουργία μποτιλιαρισμάτων.¬
Οι φήμες για τα χρωστούμενα από τον Δήμο σε ιδιώτες διαχέονται στην πόλη και δημιουργούν …σενάρια ταινίας τρόμου.Πού οφείλεται αυτή η κατάσταση;
Οι δύο τελευταίοι Δήμαρχοι (τουλάχιστον) είχαν μια κοινή πρακτική. Να γίνονται έργα πάση θυσία, με λεφτά της Ευρώπης – αλλά και συμμετοχή δική μας- χωρίς την ένταξή τους στον σχεδιασμό ανάπτυξης της πόλης. Ήταν έργα που γίνονταν για την ωφέλεια κάποιων εργολάβων (όχι όλων) και όχι για τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων.
Το βασικό επιχείρημα ήταν «Να χάναμε τα λεφτά;». Δλδ. να χάναμε τα λεφτά που θα έπαιρνε ο εργολάβος από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία, αλλά και από τις δικές μας τσέπες. Κανένας προβληματισμός για οικονομίες…
Λες, και η Ευρώπη είναι μια παχιά αγελάδα, που την αρμέγουν οι Δήμαρχοι, αενάως και αδιαλείπτως. Το προσωπικό του Δήμου είχε περιορισθεί (με ευθύνη των Δημάρχων) σε καθήκοντα τυπικού ελέγχου των έργων. Οι Δημοτικοί παράγοντες ήταν μόνο για να δίνουν συνεντεύξεις σε φιλικούς τους δημοσιογράφους και να υπερηφανεύονται για τα έργα, αλλά να μην λένε κουβέντα για την πραγματική οικονομική κατάσταση.
Αυτή η κατάσταση οδήγησε σε αδιέξοδο. Πλήρες και δυσοίωνο. Υπολογίζεται ότι υπερβαίνουν τα 22.000.000 ευρώ τα χρωστούμενα του Δήμου.
Υπάρχει λύση;
¬ Για τα έργα στους δρόμους, που θα υποχρεωθούμε σαν Δήμος σύντομα, να ξηλώσουμε μερικά, οφείλει να υπάρξει πρώτα μια πλήρης συγκοινωνιακή μελέτη (το είχε πει προεκλογικά η ΝΑΥΠΛΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ και ο επικεφαλής της ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ).
¬ Να γίνει έλεγχος υπερτιμολογήσεων των πεπραγμένων (ιδέ τελευταία ανακοίνωση ΝΑΥΠΛΙΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ) Δεν μπορεί οι Ναυπλιώτες να πληρώνουν για τα έργα και τις προμήθειες των Δημάρχων ποσά, ΔΙΠΛΑΣΙΑ από τις τρέχουσες τιμές αγοράς.
¬ Αξιοποίηση μόνιμου και εποχιακού προσωπικού Δήμου για έργα… για να μειωθεί το κόστος. Είναι η τακτική του Πελετίδη στην Πάτρα… Βέβαια, κάποιοι βγάζουν φλύκταινες στο άκουσμα του ονόματος του κομμουνιστή Δήμαρχου της Αχαϊκής πρωτεύουσας, αλλά μπροστά στα χρέη και τα αδιέξοδα, καλό είναι, ΝΑ ΣΤΡΙΨΟΥΜΕ ΛΙΓΟ (και πολύ δεν είναι κακό) ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Τα χρήματα που δαπανήσαμε για μικροέργα ηλεκτρολογικά, εάν τα αθροίσεις, είναι διπλάσια και παραπάνω από τη μισθοδοσία ενός μόνιμου συνεργείου. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι καλές μόνο όταν μειώνουν το κόστος. Δεν κερδίζει η πόλη αν αντί για κρατικοδίαιτους υπαλλήλους και εργάτες, έχουμε εξ ίσου κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.
Προς το παρόν φαίνεται ότι έγινε επιλογή να βάλουμε τη Δικαιοσύνη διαιτητή μεταξύ ιδιωτών και Δήμου. Δεν είναι λύση. Έτσι κερδίζουμε χρόνο, χωρίς να είναι βέβαιο ότι δεν θα πληρώσουμε τα σπασμένα της κακοδιαχείρισης. Απαιτούνται ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ και ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ.
Μια στροφή λίγο Αριστερά, είναι επιβεβλημένη.Τόλης Κοΐνης