Αν η Ελλάδα δεν χάθηκε στα βάθη των αιώνων και των συνεχόμενων κατακτήσεων που δέχτηκε, είναι νομίζω για δυο λόγους:
Πρώτον γιατί, όπως είπε κι ο τριμέγιστος Θόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Θεός έχει βάλει την υπογραφή του στην προστασία της, και δεύτερον, γιατί παρά την παγκόσμια λαίλαπα που επικρατεί επειδή κάποιοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και να περάσουν το αφύσικο ως φυσιολογικό, η Ελλάδα επιμένει… παραδοσιακά να τιμά το θεσμό της οικογένειας.
Πουθενά αλλού στην Ευρώπη, και στον κόσμο γενικότερα, δεν είναι τόσο δεμένα τα μέλη της όσο στην ‘Ψωροκώσταινα” όπως την χαρακτηρίζουν μερικοί.
Τίποτα άλλο δεν μετρά για τους Έλληνες όσο η ισχύς της οικογένεια και των αξιών που ενσωματώνει αυτή η μικρή λέξη.
Είναι για αυτούς ο θεμέλιος λίθος της κοινωνίας, ένας χώρος όπου η αγάπη, η φροντίδα, η ανάπτυξη και η αμοιβαία υποστήριξη ανθούν. Μέσα από την οικογένεια, μαθαίνουμε τις βασικές αξίες που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας και μας εξοπλίζουν για τη ζωή.
Η οικογένεια για τον Έλληνα δεν είναι απλά μια συλλογή ανθρώπων που συνυπάρχουν υπό την ίδια στέγη. Είναι ένας κόσμος όπου η αμοιβαία στήριξη και η συμπόνια είναι παρούσες σε κάθε στιγμή. Μέσα σε αυτό τον χώρο, μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε, να συνεργαζόμαστε και να συνεισφέρουμε στην ευημερία των άλλων.
Στη βάση της κάθε ελληνικής οικογένειας βρίσκονται οι αξίες που διαμορφώνουν τον τρόπο που ζούμε και δρούμε, αντιπροσωπεύουν τις πεποιθήσεις και τις προτεραιότητες μας.
Κι όσο κι αν στον σημερινό κόσμο, η οικογένεια αντιμετωπίζει μύριες προκλήσεις ο Έλληνας, τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω, σφραγίζει τα αυτιά του στις φωνές των σειρήνων και συνεχίζει να βρίσκει καταφύγιο και στήριξη, να μοιράζεται τις τις χαρές και τις λύπες του, και δεμένος σαν μια γροθιά μαζί της, να πορεύεται με την οικογένεια στις πανανθρώπινες κοινές αξίες της αλληλεγγύης, της συνεισφοράς και της συμβίωσης
Γιατί, αρέσει δεν αρέσει, μόνο με αυτές τις αξίες μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πιο ενωμένη, σταθερή και ευτυχισμένη κοινωνία.