Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα για μένα, γιατί κατάφερα να πραγματοποιήσω έναν στόχο μου για τον οποίο δέχτηκα την αμφισβήτηση πολλών. Ξέρω ότι ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει, μόνο όσα του επιτρέπει η θέληση του και η δική μου θέληση είναι αστείρευτη.
Αυτόνομη από 15 χρόνων, έμαθα να τα κάνω όλα μόνη μου. Έμαθα να είμαι μάνα, πατέρας, αδερφός, φίλος, εραστής του εαυτού μου. Δεν έζησα ανέμελα εφηβικά χρόνια, αλλά έμαθα καλά τους ανθρώπους.
Έμαθα ότι κανείς δεν σε βοηθάει τσάμπα.
Έμαθα ότι σε αγαπάνε, όσο εξυπηρετείς τα συμφέροντά τους.
Έμαθα ότι θέλουν το καλό σου, αρκεί να μην είναι καλύτερο από το δικό τους.
Γνώρισα την κακία, την ζήλεια, τον φθόνο, την μιζέρια και σιχάθηκα την ανθρωπότητα σε σημείο, που δεν θέλω να βλέπω κανέναν και το έκανα στόχο ζωής.
Αυτό κατάφερα σήμερα… Απέκτησα τα εφόδια για να ακολουθήσω ένα επάγγελμα, στο οποίο θα βλέπω ελάχιστους.
Όχι, πείτε μου… Αν δεν είναι αυτό ευτυχία, τότε τι είναι;
Η χαρά μου είναι απερίγραπτη.
Η ψυχή μου είναι γεμάτη αγάπη. Δεν κρατώ κακία σε κανέναν… Αντιθέτως, είμαι ευγνώμων που με κάνατε πιο δυνατή.
Την πόρτα στο κάστρο μου, την ανοίγω σε όλους. Δίνω σε όλους την ευκαιρία να μου αποδείξουν, αν αξίζουν την διαμονή τους μέσα σε αυτό.
Αν λοιπόν φας την πόρτα στα μούτρα, σημαίνει ότι κάπου ήσουν άδικος απέναντι μου.
Όσο για τους ελάχιστους ανθρώπους που έχω στην ζωή μου, δεν τους κρατώ από ανάγκη…
Μου έχουν αποδείξει ότι αξίζουν μια θέση στην ζωή και την καρδιά μου.
Σας ευχαριστώ που ήσασταν δίπλα μου, σε αυτή την προσπάθεια μου