ΑΡΓΟΛΙΔΑ.TV  του Άγγελου Δρίτσα
ΔΗΜΟΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αναβιώνουν την Τσέτα στο Πόρτο Χέλι και τιμούν τη θάλασσα και τους ψαράδες

Η καθιερωμένη γιορτή του Πόρτο Χελίου που «ακουμπά γερά» στην παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα ενός τόπου που αγαπά την θάλασσα και τιμά τους ψαράδες!

Σας περιμένουμε για να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο, να γίνουμε μια παρέα, να ακούσουμε την ιστορία, να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε!

Διατηρούμε με σεβασμό τον πολιτισμό και κρατάμε την Ερμιονίδα ψηλά, εκεί ακριβώς που της αξίζει!

Αν είσαι λάτρης της παράδοσης, έλα να γυρίσουμε τον χρόνο και να σε μεταφέρουμε μισό αιώνα πίσω, τότε που στήνονταν γιορτή, την μέρα που γύριζαν οι ψαράδες μας από το ψάρεμα με την Τσέτα, ύστερα από πολύμηνη απουσία. Η Τσέτα ήταν ένας πλωτός συνεταιρισμός που τον αποτελούσαν πολλές βάρκες (12-17)

και ένα μηχανοκίνητο καΐκι ,η ψαροπούλα (συνήθως τύπου τρεχαντήρι) . Η ψαροπούλα ήταν το μεγάλο σκάφος, που τραβούσε τις υπόλοιπες βάρκες στο ταξίδι , με ένα ιδιαίτερο τρόπο και σχηματισμό ,το λεγόμενο “Ψαροκόκαλο”. Κάθε Τσέτα αποτελούνταν περίπου από 25-35ατομα. Όλες οι βάρκες ήταν χωρίς μηχανή ,μόνο με κουπιά . Μέσα σε κάθε βάρκα υπήρχαν δυο άτομα τα οποία ήταν τα ίδια και κατά το ψάρεμα της Τσέτας .

Το ‘’αφεντικό’’ και ο ‘’σύντροφος’’. Το αφεντικό είχε στην εποπτεία του την σωστή και καλή πλοήγηση της βάρκας κατά την διάρκεια όλης της διαδρομής -προς και από- τα μέρη της Ελλάδας που κατευθυνόταν η Τσέτα . Αυτός που τραβούσε κουπί, δηλαδή το ‘’αφεντικό’’ ήταν συνήθως από το Πορτοχέλι και ο ‘’σύντροφος’’, ήταν από το Κρανίδι. Και τα δύο άτομα είχαν μια
πολύ δύσκολη εργασία να πραγματοποιήσουν και έπρεπε να είναι συντονισμένοι με τις υπόλοιπες βάρκες κατά την διάρκεια του ψαρέματος.

Έφευγαν μετά του Αϊ-Γιάννη στις 10 Ιανουαρίου και επέστρεφαν των Αγίων Αποστόλων στις 30 Ιουνίου. Αυτό γίνονταν μεταπολεμικά μέχρι το 1958. Μετά το καλοκαίρι πήγαιναν από τις 30 Αυγούστου και ερχόντουσαν παραμονές Χριστουγέννων ή του Αγ. Ανδρέα. Απαραίτητος ήταν ο αγιασμός των καϊκιών και των πληρωμάτων όταν φεύγαμε για ταξίδι .Τα μέρη που πηγαίναμε συνήθως ήταν οι Κυκλάδες . Αλλά και σε όλη την Ελλάδα από το Άγιον-Όρος μέχρι την Κρήτη και από τα Επτάνησα μέχρι τα Δωδεκάνησα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ

Οι διαχρονικοί ήρωες και ο αξιοθαύμαστος αγώνας τους

AGGELOS DRITSAS

Το μήνυμα του Περιφερειάρχη για τη Γιορτή της Μητέρας

AGGELOS DRITSAS

Ο Σύλλογος Καρκινοπαθών και Φίλων Ν. Αργολίδας “Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ”

AGGELOS DRITSAS

Θλιβερά τα νούμερα από έρευνα της Eurostat για την βία κατά γυναικών στην Πελοπόννησο

AGGELOS DRITSAS

Τάσος Χρόνης-Δήμος Επιδαύρου: ”Εδώ μιλάμε με πράγματα χειροπιαστά”

AGGELOS DRITSAS

Αυτοκίνητο έπεσε σε γκρεμό στο δρόμο Τρίπολης – Άστρους 

AGGELOS DRITSAS

Σιδηροδρομικός σταθμός των Μύλων Myloi Railway Station

AGGELOS DRITSAS

Στήριξη της Δημόσιας Υγείας από την Περιφέρεια Πελοποννήσου | Νέες Παραδόσεις Ιατρικού Εξοπλισμού

AGGELOS DRITSAS

Δήμος Άργους-Μυκηνών

AGGELOS DRITSAS

Κόρινθος: Πυροβολισμοί έξω από κατάστημα 

AGGELOS DRITSAS

Κατατέθηκαν στεφάνια στην προτομή του Ήρωα στην πλατεία «Παπαρσένη».

AGGELOS DRITSAS

Βραβείο στο Νοσοκομείο Αργολίδας – Ν.Μ. Άργους για Δράσεις Προαγωγής Ψυχικής Υγείας

AGGELOS DRITSAS